به گزارش قدس‌آنلاین، مشی سیاسی و بینش سیاسی امام برخواسته از فقه شیعه است و همه خوب می دانند کسی که در چارچوب ایمانی و اسلامی عمل می کند هم نصرت الهی دارد و هم اینکه از دشمن هراسی ندارد و این آیه قرآن که "وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن کُنتُم مُؤمِنینَ و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید!" را امام عملا نشان  داد یعنی در حالیکه احتمال می داد هواپیما در پروازی که به سوی ایران می آیند، مورد اصابت و هدف دشمن قرار گیرد از چیزی نترسید و وقتی از ایشان حالشان را پرسیدند که چه حالی دارید در کمال آرامش می گویند هیچی!
امام(ره) با شجاعت کامل حرفهایشان را می زنند و با شجاعت کامل خطر را می پذیرند و  وارد ایران می شوند و در کنار و همراه مردم قرار میگیرند آن هم در حالیکه تهدید شده بودند که ارتش می خواهد کودتا کند و هواپیمای شما را می زنند اما امام(ره) مصداق کامل همان آیه ای است که می گوید شما برترید اگر ایمان داشته باشید! لذا نمی هراسند و برای پیروزی انقلاب وارد عرصه خطر می شوند.
امام(ره) در طول مدت پس از پیروزی انقلاب چه در دفاع مقدس و چه در حوادث مختلف از حمله آمریکا از طریق صحرای طبس تا کودتای نوژه و اقدامات تجزیه طلبانه ضد انقلاب  و ترورهایی که منافقین انجام می دادند مانند انفجار حزب جمهوری اسلامی ، انفجار نخست وزیری یا ترور شخصیت ها همیشه آرام بودند و با شجاعت تدبیر می کردند.
در همه این حوادث امام(ره) را دریای آرامی میبینید که اقیانوس بیکران ملت و انقلاب مردمی ایران را رهبری می کنند؛ امواج می آمد اما وقتی به این ساحل مستحکم میخورد آرامش میگرفت؛ امام(ره) در حالیکه خود این آرامش را داشت آن را به جامعه هم تزریق می کرد و جلوی تلاطمات را می گرفت؛ باید اذعان داشت این بینش امام برخواسته از همان ایمان امام و تعالیم عالی اسلام و تفکری است که در فرهنگ و فقه شیعه داشت.
شاهد بودیم که امام(ره) در بسیاری از مقاطع مختلف به سبب همین ایمان خالص نگرانی به خود راه نداده و با تدبیر عمل می کردند؛ خیلی از ما و  اطرافیان امام(ره) که درگیر جنگ و مسائل مختلف کشور بودیم به سبب فشارها در بسیاری مقاطع کم می آوردیم و در اصطلاح می‌بُریدیم اما امام به سبب ایمانشان مستحکم بودند و همه راهدایت می کردند.
خوب در خاطر دارم که روزی به سبب مسئله ای پیش آمده با تعدادی از فرماندهان دوران  دفاع مقدس که خیلی ها هم شهید شدند، خدمت امام(ره) رسیدیم. بعد از آمدن ایشان شروع به تضرع و زاری کردیم و امام از شهید محلاتی پرسیدند که چرا اینها گریه می کنند؟ ایشان گفتند  بار سنگین جنگ روی دوششان فشار می آورد و اینها هر کدام فرمانده هستند و دستور می دهند و  نیرو ها را اعزام می کنند، نیروهایی که تعداد زیادی از آنها شهید  یا مجروح و زخمی می شوند و خیلی  از برادران در این سالها شهید شده اند. امام فرمودند شما  همه تدابیر و ابزار لازم و مراقبت ها را به کار بگیرید و در مسیر خود به خدا توکل کنید؛ شما مامور به نتیجه نیستید مامور به تکلیفید و خداوند نتیجه را برای شما قرار می دهد.
این نمونه رهبری امام(ره) در سخت ترین شرایط بود؛ امامی که حتی هیچ ترس و واهمه ای از بمباران  جماران  یا کودتا نداشت چرا که نمونه کامل یک رهبر شجاع دل بودند.
امام(ره) شجاع بودند و نیازی به هیچ حزب و گروهی نداشتند  و از طرفی مشی سیاسی امام سبب میشد فضا را به لحاظ سیاسی باز کنند تا همه بتوانند تنفس و کار کنند؛ همینکه امام در بحث روحانیون اجازه شکل گیری انشعاب دادند نشاندهنده نگاه خاص امام بود که فضا ک مسیر را برای فعالیت سیاسی جناح های مختلف باز میکردند. اگر برخورد امام را با حزب جمهوری اسلامی و با حزب و گروه های مختلفی که شکل گرفته بود مانند حجتیه یا جناح چپی و ملی مذهبی ها را بررسی کنید خواهید دید آنچه برای امام اصل بود حمایت از جریاناتی که از اسلام تبعیت می کنند و به دنبال تبلیغ انقلاب اسلامی هستند بود و دست رد به سینه آنهایی می زد که به دنبال مکاتب مختلف بودند و ملت را در مسائل سیاسی دخیل نمیدانستند حتی اگر روحانی و در حوزه علمیه بوده یا از نزدیکان بودند.